ای موج صفا روانۀ ساحل تو

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۵ توسط Z.khansari (بحث | مشارکت‌ها)

ای موج صفا روانۀ ساحل تو از
محمدجواد غفورزاده



در قالب رباعی

با وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع

موضوع: امام حسین(ع)

ای موج صفا روانۀ ساحل تو مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.

متن شعر

ای موج صفا روانۀ ساحل توای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو
رنج و غم اگر از دل مؤمن ببریاندوه دو عالم، ببرند از دل تو


درباره شعر

این شعر برگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»‏(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است. نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱

پانویس

منابع