پرش به محتوا

خدا در شور بزمش از عسل پر کرد جامت را: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:
  | منبع =  فرزندان حسن(ع) یاران حسین(ع)
  | منبع =  فرزندان حسن(ع) یاران حسین(ع)
}}
}}
'''خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را''' از سروده های [[شاعر آیینی]] معاصر [[میثم داوودی]] است.
 
 
'''خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را''' از سروده های '''[[شاعر آیینی]]''' معاصر '''[[میثم داوودی]]''' است.


==معرفی==
==معرفی==
«خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را» را میثم داوودی با موضوع [[حضرت قاسم (ع)]] در هفت [[بیت]] سروده است. این شعر در قالب [[غزل]] و در گونه [[مرثیه]] با [[وزن]] مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن است.
{{همچنین ببینید|میثم داوودی}}
«خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را» را میثم داوودی با موضوع '''[[حضرت قاسم (ع)]]''' در '''هفت [[بیت]]''' سروده است. این شعر در قالب '''[[غزل]]''' و در گونه '''[[مرثیه]]''' با [[وزن]] '''مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن''' است.


==متن شعر==
==متن شعر==
خط ۲۳: خط ۲۶:
{{ب|خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را|که شیرین‌تر کند در لحظه‌های تشنه کامت را}}
{{ب|خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را|که شیرین‌تر کند در لحظه‌های تشنه کامت را}}
{{ب|رجز خواندی برای مرگ، با لب‌های خشکیده|که عرش و فرش بر لب می‌برد هر لحظه نامت را}}
{{ب|رجز خواندی برای مرگ، با لب‌های خشکیده|که عرش و فرش بر لب می‌برد هر لحظه نامت را}}
{{ب|نشان دادی که در نسل حسن، جز حُسن چیزی نیست|ندید اما نگاه کوفیان ماه تمامت را}}
{{ب|نشان دادی که در نسل '''حسن'''، جز حُسن چیزی نیست|ندید اما نگاه کوفیان ماه تمامت را}}
{{ب|دم رفتن به میدان خنده‌ای کردی و فهمیدی|که شیرین می‌کند لبخند تو کام امامت را}}
{{ب|دم رفتن به میدان خنده‌ای کردی و فهمیدی|که شیرین می‌کند لبخند تو کام امامت را}}
{{ب|میان کارزار زخم‌ها بردی پناه آخر|به پیغمبر که پاسخ داد بی‌وقفه سلامت را}}
{{ب|میان کارزار زخم‌ها بردی پناه آخر|به '''پیغمبر''' که پاسخ داد بی‌وقفه سلامت را}}
{{ب|در آن لحظه که دشت از بوی تو آکنده شد دیدند|ملائک با نگاه تازه‌ای روز قیامت را!}}
{{ب|در آن لحظه که دشت از بوی تو آکنده شد دیدند|ملائک با نگاه تازه‌ای روز قیامت را!}}
{{ب|تو حُسن مطلع شیرین زبانی در غزل بودی|رقم زد با شهادت پس خدا حُسن ختامت را}}
{{ب|تو حُسن مطلع شیرین زبانی در غزل بودی|رقم زد با '''شهادت''' پس خدا حُسن ختامت را}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۳۳: خط ۳۶:
فرزندان حسن(ع) یاران حسین(ع)
فرزندان حسن(ع) یاران حسین(ع)
==منابع==
==منابع==
[[رده:شاعران ایران]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران آیینی]]
[[رده:شعر آیینی]]
[[رده:شعر فارسی]]
[[رده:اشعار درباره شهدای کربلا]]