کعبه مقصود

از ویکی تراث

باشد به سوی کعبه مقصود روی ما کعبۀ مقصود از
جودی خراسانی

موضوع: امام حسین(ع)


باشد به سوی کعبه مقصود روی ماکآن‌ ‌جا برآید آن‌ چه بود آرزوی ما
ما را خیال یک سر مو نیست غیر دوستبر حال ما گواه بود مو‌به‌ موی ما
بذری فشانده‌ایم و خوریم آن ‌گهش ثمرکآبش دهد زمانه ز خون گلوی ما
ما رو به جویبار بلایی نهاده‌ ایمکآبی به غیر اشک نباشد به جوی ما
ماییم ساکن در می‌ خانه‌ ای که ریختساقی بلا به جای می اندر سبوی ما
جز عشق نیست پیشه ما و خود از ازلخو کرده بر طبیعت عشاق خوی ما
گشتیم ما مسافر و گویی در این سفرجز تیر و تیغ و نی نکند جست‌وجوی ما
کردیم رو به سوی دیاری که هر قدمباشد بلا مقابل اجل روبه‌ روی ما
در کعبه‌‌ ای مقام نماییم کز صفامسجود کائنات بود خاک کوی ما
بر قبله‌‌ ای برای نماز آوریم رویکآن ‌جا بود ز خون سر ما وضوی ما
کردیم رو به سوی دیاری که از عطشجای نفس برآید دود از گلوی ما
شستیم دست خویشتن از جان چنان‌ که دهراز خون حلق ما بدهد شست‌ و‌شوی ما
ماییم شرح حال شهیدان کوی عشقبا غیر جودیا نبود گفت‌ وگوی ما