شمیم جان فزای کوی بابم شمیم جان فزای کوی بابم از
جودی خراسانی



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: امام حسین(ع)
شمیم جان فزای کوی بابممرا اندر مشام جان برآید
گمانم کربلا شد عمه نزدیککه بوی مشک و ناب و عنبر آید
به‌ گوشم عمه از گهواره‌ ی گوردر این صحرا صدای اصغر آید
حسین را ای صبا برگو که از شامبه‌ کویت زینب غم‌ پرور آید
ولی ای عمه دارم التماسیقبول خاطر زارت گر آید
که چون اندر سر قبر شهیدانتو را از گریه کام دل برآید
در این صحرا مکن منزل که ترسمدوباره شمر دون با خنجر آید
مهار ناقه را یک‌ دم نگه دارکه استقبال لیلا ، اکبر آید
مران ای ساربان یک‌ دم که دامادسر راه عروس مضطر آید
کند جودی به محشر ، محشر از نواگر در حشر ما این دفتر آید