صفحه‌های متصل نشده به آیتم‌ها

این صفحه، صفحه‌هایی (در فضاهای نامی که از از اتصال به آیتم پشتیبانی می‌کنند) را فهرست می‌کند که به هیچ آیتم داده‌ای متصل نیستند.

 

نمایش در پائین تا ۵۰ نتیجه در محدودهٔ #۳۵۱ تا #۴۰۰.

  1. از فرط غم برای من تنگ حوصله
  2. من جوادم که خدا خوانده جواد
  3. با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک
  4. آن کشته که بردند به یغما کفنش را
  5. آن را که دلی باشد و اشکش به بصر نیست
  6. از آن ساعت که خود را ناگزیر از تو جدا کردم
  7. اگر بر آستان خوانی مرا خاک درت گردم
  8. زینب رسید بر سر جسم شهید عشق
  9. آن تیره‌شب که جمع پریشان، روان شدند
  10. افتاد شام‌گه به کنار افق نگون
  11. چون تازه شد مصیبتشان از ورود شام
  12. چون راهشان به معرکه‌ی کربلا فتاد
  13. ترسم دمی که پرسش این ماجرا شود
  14. ای نسیم صبح خوشبو می‌رسی
  15. گفت زینب ما اسیران عزّ و جاهی داشتیم
  16. چون بی‌گناه کشته شد آن شاه دین‌پناه
  17. چون نوبت شهادت سالار دین رسید
  18. روزی که اهل‌بیت رسالت به شام شد
  19. این دست ما و دامنت ای دست کردگار
  20. چون راهشان به مقتل شاه ز‌من فتاد
  21. باز این عزای کیست که خلق دو عالمش
  22. به دشت کرببلا خیمه زد چو شاه حجاز
  23. کنم بر آن سر ببْریده گریه یا به تنَش
  24. من غنچۀ نشکفتۀ بستان حسینم
  25. آنان که آفریده شد از نور پاکشان
  26. ای آفتاب مشرق اقبال اهل‌بیت
  27. ای خاک بر سری که ندارد هوای تو
  28. از زین فتاد و سر به سر خاک برنهاد
  29. نسیم عشق وزان شد به گاهوارۀ عشق
  30. ای ابن سعد از تو مرا این گمان نبود
  31. تا گردش زمانه و لیل و نهار هست
  32. ادب آموخته مکتب طاهایی تو
  33. کجایید ای شهیدان خدایی
  34. زینب به زمین دید چو صد پاره تنی چند
  35. هوای مشهد سلطان کربلا دارم
  36. ای دل فکار باش که ایّام ماتم است
  37. دیدۀ کلثوم به یثرب فتاد
  38. گر سر کنم مصیبتی از شاه کربلا
  39. در کوفه از وفا و محبت نشسته نیست
  40. لبیک ای پدر که مَنَت یار و یاورم
  41. امروز چون توان به مدارا گریستن
  42. خون خوردم در غم آن طفل که جای لبنش
  43. یگانه‌ای و نداری شبیه و مانندی
  44. گل‌خنده‌ای که مهر به ماه خدا کند
  45. رمضان آمد و دارم خبری بهتر از این
  46. آمد عروس حجله خورشید در شهود
  47. شعرم به مدح حضرت زهرا رسیده است
  48. یک دختر آفرید و عجب محشر آفرید
  49. بهار سفرۀ سبزی‌ست از سیادت تو
  50. تو کیستی که ز دستت بهار می‌ریزد